Mijn telefoon gaat. ‘Zou je even kunnen komen kijken? Ik heb het gevoel dat er iets raars aan de hand is met mijn dochter’, hoor ik aan de andere kant van de lijn.
‘Tuurlijk, ik kom er aan’.
Ik pak mijn spullen, stap in de auto en rij naar het huis van mevrouw. Als ik de oprit op rij, zie ik haar al staan in de deuropening van haar mooie witte vrijstaande woning. Het huis is anders dan de overige woningen die je in deze buurt ziet. De meeste zijn dynastie-achtig groot en stralen pracht en praal uit. Maar deze woning niet, het is karakteristiek, bescheiden, kleiner, maar alsnog royaal en vol luxe.
Ik parkeer de auto, stap uit en begroet haar. Ik kijk haar aan en zie de verontruste blik in haar ogen die ik ook al meende te horen in haar stem aan de telefoon.
Gisteren was ik hier ook. Ze had mij gebeld en gevraagd te komen nadat het lichaam van haar dochter van 22 jaar was vrijgegeven en thuisgebracht. De exacte doodsoorzaak is onbekend, maar toch heeft de schouwarts een natuurlijke dood vastgesteld.
Samen hebben we haar dochter verzorgd. Intens verdrietig was ze en ze bleef maar vragen wat er in hemelsnaam gebeurd was, hoe dit zomaar had kunnen gebeuren.
Haar dochter was de avond ervoor naar een etentje geweest en tegen 23.00 uur, zichtbaar aangeslagen, thuisgekomen. Op haar vraag wat er aan de hand was, had ze geen antwoord willen geven…. ‘Of was het niet kunnen geven?’, vraagt haar moeder zich nu af… Dat er iets gebeurd was, is duidelijk.
Maar wat? Was ze ergens getuige van geweest? Wat ze ergens in terecht gekomen en durfde ze haar moeder niet in vertrouwen te nemen?
We lopen samen naar binnen, mevrouw vertelt iets raars te zien in de hals van haar dochter, iets wat er gisteren nog niet zat. Ik loop naar haar toe, voel mijn adem stokken, mijn hart slaat 3 keer over, bloed trekt weg uit mijn gezicht…
Ik zie het ook!
En dan verlies ik mijn bewustzijn.
‘Lot, Lot, word eens wakker…wat is er aan de hand?’
Ik open mijn ogen en kijk om me heen.
Waar is die mevrouw, haar dochter, het huis?
En dan realiseer ik me waar ik ben…op Sicilië!
Op een strandbedje met mijn e-reader op mijn buik.
Misschien moet ik tijdens de vakantie iets minder thrillers lezen!