Steeds vaker wordt er gekozen voor cremeren. De redenen hiertoe zijn uiteenlopend van lagere kosten tot andere niet tot last willen zijn met de verzorging en betaling van het graf.
Ik was altijd overtuigd van het feit dat ik gecremeerd wilde worden.
Het idee dat ik ergens onder een steen zou komen te liggen met daar weer een steen bovenop. En dat mijn dierbaren zich dan verplicht voelen om mijn graf te onderhouden en nog vervelender… Na de eerste afgekochte jaren moeten opdraaien voor de kosten…
Nee dat leek mij niets. Cremeren daar in tegen leek mij lekker makkelijk. Maar aan de andere kant… dan is er ook echt niets meer voor mijn dierbaren om naar toe te gaan als ze daar toch behoefte aan hebben… Dilemma!
Maar na natuurbegraafplaats Heidepol in Arnhem gezien te hebben, is voor mij het dilemma opgelost.
Dit wordt mijn plekje!
Maar euhhhh dan wel over een jaar of 60 pas. Het leven is nu nog veel te leuk!