Het is woensdagmiddag, ik kom terug van een uitvaart, een heel bijzondere uitvaart.
Wederom van een jong mens dat veel te vroeg is overleden.
 
Ik schenk mezelf een glas wijn in en raak in gedachten. Ik denk na over wat ik deze week binnen de familie gezien en gevoeld heb, over hoe het allemaal gegaan is, en hoe het kan dat er zoveel mensen zijn die op zo’n jonge leeftijd overlijden.
 
Ik leg de link naar mijn eigen familie. Wat nou als mijn partner of één van mijn kinderen ineens ongeneeslijk ziek zou worden en ik niet de uitvaartbegeleider ben, maar de vrouw ván of de moeder ván. Zou ik dat aan kunnen?
Ik denk dat ik gek zou worden, knettergek!
 
Maar dan ga ik met mijn gedachten weer terug naar die familie waar ik vandaag de uitvaart van begeleidt heb, en naar die andere families van de afgelopen 2 jaar.
Dit ging o.a. om kleine kinderen, dertigers, veertigers. Iemand zijn kind, zijn geliefde, zijn broer, zus of kleinkind……
En dan denk ik; werden deze mensen gek van verdriet, raakte ze het spoor kwijt?
Het verschrikkelijke verdriet? Ja, dat was er. Het spoor kwijt raken? Misschien een enkeling, maar alleen voor korte duur.
Maar eigenlijk zag ik bij allemaal 2 dingen op de voorgrond treden: LIEFDE en KRACHT.
 
Bij jonge mensen heb ik vaak voorgesprekken om voor het overlijden kennis te maken. En in die gesprekken zie ik het al. Het verdriet is aanwezig, natuurlijk…..maar die liefde en kracht nog vele malen meer. Onzinnige dingen doen er niet meer toe, het gaat om de puurheid die iedereen voor elkaar voelt…..en zeker ook om het durven los laten van elkaar.
 
En hoe moeilijk is dat als je weet;
dat jouw kleine kinderen straks geen moeder meer om zich heen zullen hebben….
dat jij als partner er straks helemaal alleen voor komt te staan….
dat jouw kleine kindje nooit ouder dan 6 jaar zal worden….
 
Dan nog steeds zie ik elke keer weer dat het verdriet er mag zijn…….maar dat vanuit die kracht en liefde ze elkaar de kans geven om elkaar los te laten……
 
En te leren elkaar, in de gescheiden toekomst, op een andere manier vast te houden…..
 
Als dát niet krachtig en liefdevol is!