Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar het is echt waar; Loteringen uitvaart bestaat 1 september 2020 al 5 jaar.
Wat is dat snel gegaan, en wat een goede keuze heb ik destijds gemaakt!
Soms hoor je mensen over hun bedrijf wel eens zeggen; ‘het voelt als mijn kindje’. Dat vond ik altijd een rare uitspraak.
Ik weet het nog goed; het was voorjaar 2015, ik was druk bezig met de voorbereidingen; volgen van bijeenkomsten bij de belastingdienst en KvK, opleiding tot uitvaartbegeleider, stages lopen bij verschillende uitvaartorganisaties, teksten schrijven voor mijn website, filmpje maken en ga zo nog maar even door.
Alles ging voorspoedig…totdat…..ik voor de keuze kwam te staan voor het kiezen van de naam. En ineens begreep ik volkomen de vergelijking met ‘mijn kindje’.
Want iedereen die kinderen heeft zal zich hier vast in herkennen; je bent de eerste 3 maanden van je zwangerschap door, de grootste gevaren zijn, over het algemeen, geweken en het is tijd om na te gaan denken over de naam. De naam die jij aan je kind geeft….de naam die jouw kind de rest van zijn of haar leven zal dragen. Past die naam wel? Vind ik het volgend jaar ook nog een mooie naam? Wat zullen andere van die naam vinden?
Nou ik kan je vertellen; bij het kiezen van een naam voor je bedrijf ga je zo’n zelfde soort proces door.
Veel namen zijn voorbij gekomen. Namen waarin letterlijk mijn eigen naam gebruikt werd, maar deze sneuvelden al snel; ‘nee, ik ben meer dan alleen een uitvaartbedrijf.’ Mooie inhoudelijke namen; ‘nee, niets voor mij, veel te soft.’ Volkomen verzonnen namen; ‘nee, te onpersoonlijk.’ Pffff…gek werd ik ervan.
Dan ben ik op een dag bij mijn moeder. We zitten in de kamer wat te brainstormen over mijn nieuwe bedrijf. Omdat ik dorst heb loop ik naar de keuken. Op weg naar de keuken hoor ik mijn moeder me roepen… ze roept mijn naam… niet mijn echte naam, maar haar koosnaampje voor mij; LOTERINGEN.
En zo wordt, 5 maanden later, op 1 september 2015 Loteringen Uitvaart geboren.