Menno was een gewaardeerd lid van de werkgroep communicatie van het Wijkoverleg Statenkwartier. Samen met Rene en Karel wist hij alles van het Statenkwartier van toen en nu. Daarnaast was Menno gewoon een heel fijn en attent mens. Altijd behulpzaam en vriendelijk. En natuurlijk kende hij iedereen in en om het Frederik Hendrikplein. We zullen hem missen. Veel sterkte Cecile en familie!
To Haeck
schreef op 6-9-2024 om 14:37
Beste Cécile,
In de NRC van vorig weekend las ik jouw bericht over het totaal onverwachte overlijden van Menno. Op de website van het Statenkwartierwijkoverleg las ik een in memoriam. Ik heb Menno nooit gekend, maar ik heb hele goede herinneringen aan de samenwerking met jou, toen ik nog bij het ministerie van justitie werkte. En ik vond het fijn je af en toe in de buurt tegen te komen. Ik wens jou en Marleen veel sterkte en allegoeds!
liefs,
Lisa
schreef op 6-9-2024 om 09:24
Beste Cécile,
gecondoleerd met het verlies van jouw man, wat een verdriet. Ik wens jou en jouw familie heel veel sterkte voor deze moeilijke periode.
Lisa
Niels Domela Nieuwenhuis
schreef op 3-9-2024 om 12:20
Beste Cecile,
Een grote schok, toen ik het bericht las. Ik denk terug aan lang geleden, toen Menno en ik collega’s waren bij boekhandel Donner aan de Lijnbaan te Rotterdam. Zijn opgewektheid en liefde voor kunst spraken mij toen erg aan. Hij was een bijzonder fijne collega. Later, toen Menno niet meer bij Donner werkte en ik vrijwilliger was in het Haags Gemeentemuseum, kwam ik bij jullie langs en liet hij mij een deel van zijn kunstverzameling zien. Ik was erg onder de indruk. Daarna hadden we sporadisch contact. Over de verhuizing naar Zutphen correspondeerden wij nog. Wij hadden te weinig contact… Dat spijt mij nu heel erg.
Ik wens jou en jullie dochter heel veel sterkte met de verwerking van het grote verlies.
René Jansen
schreef op 2-9-2024 om 16:14
Beste Cécile, ik wil jou – en uiteraard ook Marleen en overige familie – condoleren met het overlijden van ‘je’ en ‘jullie’ Menno. Hij was nog mar 62 jaar; hoe verdrietig dat jullie dan al afscheid van hem hebben moeten nemen. Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Jos Bögemann
schreef op 2-9-2024 om 13:41
Beste Cécile en Marleen,
Als mede-eigenaar en gebruiker van het Gat van Stam, heb ik Menno voor het eerst gesproken op een bijeenkomst rond de dijkversterking van de IJssel. Helaas zoals het nu blijkt ook voor het laatst.
Hij maakte een fijne indruk.
Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Namens alle eigenaren/gebruikers van ‘het landje bij het trapje en de pomp’
Lenny Schmale
schreef op 2-9-2024 om 13:19
Onze lieve, vrolijke, humoristische en attente Menno is er niet meer. Wat een schok, en wat een verdriet.
Lieve familie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Juliette
schreef op 1-9-2024 om 22:46
Cecile, Marleen,
Wat moet het een schok zijn je man en vader zo onverwacht te verliezen. Het is een einde van een periode, wel blijven de mooie herinneringen, ook in de komende moeilijke tijd.
Ik wens jouw Cecile, en Marleen heel veel sterkte om de grote verlies een plaats te verwerken.
Marja Langenberg
schreef op 1-9-2024 om 18:31
Cécile en Marleen,
Heel veel sterkte met het overlijden van Menno. Het moet een grote schok zijn als je man en vader zo abrupt uit je leven verdwijnt. Jullie hebben zeker veel mooie herinneringen en ik wens jullie toe daar steun te vinden.
Vanaf grotere afstand heb ik ook enkel goede herinneringen aan Menno. Ik ken hem vanuit mijn rol als vrijwilliger bij BES, voorzitter van BAS (Bescherming Architectuur Statenkwartier) en ‘gewoon’ als een goede bekende buurtbewoner. Ik woon vlakbij jullie Haagse adres en zag Menno ook regelmatig op straat, of op de fiets of wandelend met Joep. Dan volgde altijd een praatje over zaken in de wijk waar wij alle twee mee bezig waren. Ik houd eigenlijk niet van honden, maar Joep was altijd de vriendelijkheid zelve.
Menno was altijd zeer betrokken bij de wijk en zag ook de grotere verbanden van de zaken die speelden. Het ging hem om de waarden van duurzaamheid en van erfgoed. Tegelijkertijd was hij zeer praktisch, dan regelde hij de sleutel van het wijkbord of zorgde hij voor een publicatie of een contact.
Ik wilde zaterdag naar Zutphen komen voor het afscheid, maar dat liep mis. De trein die ik wilde nemen reed niet en de daaropvolgende trein kreeg onderweg vertraging, waardoor ik mijn overstap miste. Een afscheidsbijeenkomst verstoren door na aanvang binnen te lopen kon ik niet maken, en daarom ben ik vanaf Schiphol maar in de trein terug naar Den Haag gestapt. Ik hoor van de anderen dat het een drukbezocht en mooi afscheid was, heel goed want dat is Menno ook waard.
Ottilie
schreef op 1-9-2024 om 15:50
Het was echt top om Menno in ons Communicatie-team van het Wijkoverleg te hebben. Hij was altijd op de hoogte van al het nieuws in het Statenkwartier en legde dat mooi vast in woord en beeld, zodat we het konden delen met de wijkbewoners. Hij was een fijne collega en vriend, die we al moesten missen na zijn verhuizing naar Zutphen. Maar er stond een bezoekje aan zijn nieuwe stek op de planning, dus daar konden we naar uitkijken. Helaas komt het daar nu niet meer van.
Ik wens zijn nabestaanden heel veel sterkte met dit grote gemis.
Paul Speelman
schreef op 1-9-2024 om 12:27
Mooie herinneringen aan de studententijd in Rotterdam, vaste ritueel: eerst indrinken bij Menno thuis aan de Adamshofstraat, dan naar het Bolwerk, als die sloot tegen 01 uur door naar café Pleij die de hele nacht open bleef inclusief de keuken. Tegen zonsopgang gingen we weer naar huis na een avond goede gesprekken over literatuur, kunst, filosophie en politiek. Dat was het savoir vivre!
Guido Enthoven
schreef op 31-8-2024 om 15:09
Beste familie van Menno,
Enige tijd geleden mocht ik een tijdje samenwerken met Menno, bij het project Statenwarmte. Menno was gedreven, maar ook aimabel, hij had een grote werkkracht en een klein ego; hij hoefde niet zo nodig het podium te pakken. Ik heb hem leren kennen als een mooi mens, met hart en verstand op de juiste plaats. Heel veel sterkte met het verwerken van dit plotselinge grote verlies.
Eline en Rob
schreef op 30-8-2024 om 22:06
Lieve Cecile en Marleen,
Het is moeilijk om te begrijpen dat Menno niet meer bij jullie is. Menno was voor ons een vertrouwd gezicht bij het uitlaten van onze hond. Ook een Friese Stabij. Altijd vriendelijk en geïnteresseerd.
We kunnen ons niet geen voorstelling maken van jullie verdriet over het zo plotselinge overlijden van Menno. We wensen jullie veel sterkte, liefde en steun.
De vrijdagavond toppers
schreef op 30-8-2024 om 21:42
Lieve Cécile,
We zijn met zijn allen erg geschrokken van dit vreselijke nieuws. We leven erg met je mee. Heel veel sterkte en we denken aan je.
Dikke knuffel,
Karin
Dieneke
Fieneke
Saskia
Marcel Stolp
schreef op 30-8-2024 om 20:03
Wat een ontzettend verdrietig nieuws. Wij als neven hadden eigenlijk geen grote band, maar toch keek ik altijd wel erg op tegen mijn grote neven uit het oosten. Heel veel sterkte gewenst het gemis zal groot zijn.
Marcel (jongste neef van de Grooten-kant)
Jacintha van Beveren
schreef op 30-8-2024 om 19:42
Beste familie van Menno,
Menno heb ik in de wijk op veel momenten meegemaakt. Als mederedacteur van de Statenkoerier en als lid van de BES. Of als hij onderweg was met Joep. Altijd positief en met humor. Ik wens jullie heel veel sterkte en heel veel mooie herinneringen: Le vrai tombeau des morts, c’est le coeur de vivants (Jean Cocteau)
Karel Wagemans
schreef op 30-8-2024 om 18:56
Adieu, Menno. Je was een attent en vriendelijk mens!
Eyal & Myrthe
schreef op 30-8-2024 om 13:45
We vinden het heel verdrietig. Wij hebben samengewerkt met Menno aan de ontwerpen van de Statenkoerier in Den Haag en hadden daarna nog af en toe contact. Hij was altijd vriendelijk en positief. Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Emmeline
schreef op 30-8-2024 om 10:49
Lieve Cécile,
Wat een vreselijk verdrietig nieuws, gecondoleerd.
Ik wens jou en je naasten veel sterkte samen.
Emmeline
Pien Becht
schreef op 30-8-2024 om 09:55
Lieve Cecile, Marleen en Joep. Wat verschrikkelijk. En het is echt nog niet te bevatten. Zo verdrietig en wat een gemis voor jullie. Heel, heel veel sterkte en we zien jullie morgen.
Menno was een gewaardeerd lid van de werkgroep communicatie van het Wijkoverleg Statenkwartier. Samen met Rene en Karel wist hij alles van het Statenkwartier van toen en nu. Daarnaast was Menno gewoon een heel fijn en attent mens. Altijd behulpzaam en vriendelijk. En natuurlijk kende hij iedereen in en om het Frederik Hendrikplein. We zullen hem missen. Veel sterkte Cecile en familie!
Beste Cécile,
In de NRC van vorig weekend las ik jouw bericht over het totaal onverwachte overlijden van Menno. Op de website van het Statenkwartierwijkoverleg las ik een in memoriam. Ik heb Menno nooit gekend, maar ik heb hele goede herinneringen aan de samenwerking met jou, toen ik nog bij het ministerie van justitie werkte. En ik vond het fijn je af en toe in de buurt tegen te komen. Ik wens jou en Marleen veel sterkte en allegoeds!
liefs,
Beste Cécile,
gecondoleerd met het verlies van jouw man, wat een verdriet. Ik wens jou en jouw familie heel veel sterkte voor deze moeilijke periode.
Lisa
Beste Cecile,
Een grote schok, toen ik het bericht las. Ik denk terug aan lang geleden, toen Menno en ik collega’s waren bij boekhandel Donner aan de Lijnbaan te Rotterdam. Zijn opgewektheid en liefde voor kunst spraken mij toen erg aan. Hij was een bijzonder fijne collega. Later, toen Menno niet meer bij Donner werkte en ik vrijwilliger was in het Haags Gemeentemuseum, kwam ik bij jullie langs en liet hij mij een deel van zijn kunstverzameling zien. Ik was erg onder de indruk. Daarna hadden we sporadisch contact. Over de verhuizing naar Zutphen correspondeerden wij nog. Wij hadden te weinig contact… Dat spijt mij nu heel erg.
Ik wens jou en jullie dochter heel veel sterkte met de verwerking van het grote verlies.
Beste Cécile, ik wil jou – en uiteraard ook Marleen en overige familie – condoleren met het overlijden van ‘je’ en ‘jullie’ Menno. Hij was nog mar 62 jaar; hoe verdrietig dat jullie dan al afscheid van hem hebben moeten nemen. Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Beste Cécile en Marleen,
Als mede-eigenaar en gebruiker van het Gat van Stam, heb ik Menno voor het eerst gesproken op een bijeenkomst rond de dijkversterking van de IJssel. Helaas zoals het nu blijkt ook voor het laatst.
Hij maakte een fijne indruk.
Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Namens alle eigenaren/gebruikers van ‘het landje bij het trapje en de pomp’
Onze lieve, vrolijke, humoristische en attente Menno is er niet meer. Wat een schok, en wat een verdriet.
Lieve familie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Cecile, Marleen,
Wat moet het een schok zijn je man en vader zo onverwacht te verliezen. Het is een einde van een periode, wel blijven de mooie herinneringen, ook in de komende moeilijke tijd.
Ik wens jouw Cecile, en Marleen heel veel sterkte om de grote verlies een plaats te verwerken.
Cécile en Marleen,
Heel veel sterkte met het overlijden van Menno. Het moet een grote schok zijn als je man en vader zo abrupt uit je leven verdwijnt. Jullie hebben zeker veel mooie herinneringen en ik wens jullie toe daar steun te vinden.
Vanaf grotere afstand heb ik ook enkel goede herinneringen aan Menno. Ik ken hem vanuit mijn rol als vrijwilliger bij BES, voorzitter van BAS (Bescherming Architectuur Statenkwartier) en ‘gewoon’ als een goede bekende buurtbewoner. Ik woon vlakbij jullie Haagse adres en zag Menno ook regelmatig op straat, of op de fiets of wandelend met Joep. Dan volgde altijd een praatje over zaken in de wijk waar wij alle twee mee bezig waren. Ik houd eigenlijk niet van honden, maar Joep was altijd de vriendelijkheid zelve.
Menno was altijd zeer betrokken bij de wijk en zag ook de grotere verbanden van de zaken die speelden. Het ging hem om de waarden van duurzaamheid en van erfgoed. Tegelijkertijd was hij zeer praktisch, dan regelde hij de sleutel van het wijkbord of zorgde hij voor een publicatie of een contact.
Ik wilde zaterdag naar Zutphen komen voor het afscheid, maar dat liep mis. De trein die ik wilde nemen reed niet en de daaropvolgende trein kreeg onderweg vertraging, waardoor ik mijn overstap miste. Een afscheidsbijeenkomst verstoren door na aanvang binnen te lopen kon ik niet maken, en daarom ben ik vanaf Schiphol maar in de trein terug naar Den Haag gestapt. Ik hoor van de anderen dat het een drukbezocht en mooi afscheid was, heel goed want dat is Menno ook waard.
Het was echt top om Menno in ons Communicatie-team van het Wijkoverleg te hebben. Hij was altijd op de hoogte van al het nieuws in het Statenkwartier en legde dat mooi vast in woord en beeld, zodat we het konden delen met de wijkbewoners. Hij was een fijne collega en vriend, die we al moesten missen na zijn verhuizing naar Zutphen. Maar er stond een bezoekje aan zijn nieuwe stek op de planning, dus daar konden we naar uitkijken. Helaas komt het daar nu niet meer van.
Ik wens zijn nabestaanden heel veel sterkte met dit grote gemis.
Mooie herinneringen aan de studententijd in Rotterdam, vaste ritueel: eerst indrinken bij Menno thuis aan de Adamshofstraat, dan naar het Bolwerk, als die sloot tegen 01 uur door naar café Pleij die de hele nacht open bleef inclusief de keuken. Tegen zonsopgang gingen we weer naar huis na een avond goede gesprekken over literatuur, kunst, filosophie en politiek. Dat was het savoir vivre!
Beste familie van Menno,
Enige tijd geleden mocht ik een tijdje samenwerken met Menno, bij het project Statenwarmte. Menno was gedreven, maar ook aimabel, hij had een grote werkkracht en een klein ego; hij hoefde niet zo nodig het podium te pakken. Ik heb hem leren kennen als een mooi mens, met hart en verstand op de juiste plaats. Heel veel sterkte met het verwerken van dit plotselinge grote verlies.
Lieve Cecile en Marleen,
Het is moeilijk om te begrijpen dat Menno niet meer bij jullie is. Menno was voor ons een vertrouwd gezicht bij het uitlaten van onze hond. Ook een Friese Stabij. Altijd vriendelijk en geïnteresseerd.
We kunnen ons niet geen voorstelling maken van jullie verdriet over het zo plotselinge overlijden van Menno. We wensen jullie veel sterkte, liefde en steun.
Lieve Cécile,
We zijn met zijn allen erg geschrokken van dit vreselijke nieuws. We leven erg met je mee. Heel veel sterkte en we denken aan je.
Dikke knuffel,
Karin
Dieneke
Fieneke
Saskia
Wat een ontzettend verdrietig nieuws. Wij als neven hadden eigenlijk geen grote band, maar toch keek ik altijd wel erg op tegen mijn grote neven uit het oosten. Heel veel sterkte gewenst het gemis zal groot zijn.
Marcel (jongste neef van de Grooten-kant)
Beste familie van Menno,
Menno heb ik in de wijk op veel momenten meegemaakt. Als mederedacteur van de Statenkoerier en als lid van de BES. Of als hij onderweg was met Joep. Altijd positief en met humor. Ik wens jullie heel veel sterkte en heel veel mooie herinneringen: Le vrai tombeau des morts, c’est le coeur de vivants (Jean Cocteau)
Adieu, Menno. Je was een attent en vriendelijk mens!
We vinden het heel verdrietig. Wij hebben samengewerkt met Menno aan de ontwerpen van de Statenkoerier in Den Haag en hadden daarna nog af en toe contact. Hij was altijd vriendelijk en positief. Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Lieve Cécile,
Wat een vreselijk verdrietig nieuws, gecondoleerd.
Ik wens jou en je naasten veel sterkte samen.
Emmeline
Lieve Cecile, Marleen en Joep. Wat verschrikkelijk. En het is echt nog niet te bevatten. Zo verdrietig en wat een gemis voor jullie. Heel, heel veel sterkte en we zien jullie morgen.