Wat een periode heb ik achter de rug! Het leven van een uitvaartbegeleider is elke dag anders, van diepe stiltes tot hectische druktes.

 
Soms zit je thuis letterlijk te ‘wachten’ op een nieuwe melding; God, wat kan ik daar onzeker van worden, ben ik wel goed genoeg? Ik heb mezelf weleens gebeld om te checken of mijn telefoon het nog wel deed. Waarom belt er niemand, word ik gesaboteerd? Weet je nog hoe dat vroeger ging, ver voor mijn tijd? Dan zat er een mevrouw in een hokje en alle binnenkomende gesprekken werden door haar aangenomen en doorverbonden. Waren we weer terug in die tijd, en had ik haar misschien een keer héél boos gemaakt waardoor zij nu mijn verbindingen niet tot stand liet komen?
 
Of komt het doordat elk willekeurig persoon die op een keerpunt in zijn leven staat en ooit zelf eens een uitvaart mee heeft gemaakt, nu door de vele opleiders warm gemaakt wordt om ook uitvaartbegeleider te worden? Niet realiserend dat de markt al verzadigd is en er dus weinig tot geen werk is voor nog een nieuwe uitvaartbegeleider?

 

Dan ineens gaat mijn telefoon, een melding van overlijden. Voor de familie verdrietig dat er iemand overleden is, maar voor mij fijn dat ze mij als uitvaartbegeleider willen. Want hoe lekker ik het ook vind om af en toe vrij te zijn, zodat ik wat meer tijd heb voor mijn gezin, hoe prettig ik het vind om aan het werk te gaan. De hectiek binnen stappen van zo’n gezin, kijken op welke manier je een meerwaarde kan zijn en kan zorgen dat zij de uitvaart krijgen die helemaal bij hen past. Welke wens er ook is, alles moet uit de kast gehaald worden om daaraan te voldoen.

 

Terwijl ik binnenstap, gaat nogmaals mijn telefoon. Ik ver excuseer mij, loop naar de gang en neem op. Een nieuwe melding van overlijden. Ik ga mijn dagplanning na en spreek af op welk moment ik er kan zijn.
2 meldingen tegelijk…dat wordt een drukke week aangezien ik gemiddeld tussen de 25 en 30 uur aan een familie besteed. In dit soort periodes werk ik letterlijk van ’s ochtends 7.00 tot ’s avonds 23.00 uur.
Nog geen 2 uur daarna gaat mijn telefoon weer, wederom een nieuwe melding….
 
‘Oef, dat gaat niet lukken om zelf te doen.’ Ik bied kwaliteit, dus mijn uitgangspunt is maximaal 2 meldingen tegelijk. Gelukkig werk ik met een hele fijne collega en kan ik haar inzetten.
 
En zo gaat het de hele maand door, de ene melding is nog niet afgerond of de volgende komt alweer binnen.
 
Fijn om te realiseren dat er inmiddels zoveel vertrouwen in het team van Loteringen uitvaart is!

 

En wat fijn dat de “doorverbind” mevrouw en ik het weer bijgelegd hebben!